Przewierty

Technika wykonywania przewiertów sterowanych.

ETAP I

Pierwszy etap wykonywania przewiertu urządzeniem FlowTex Typ 2031.5 - polega na wykonaniu otworu pilotażowego. Otwór ten wykonuje się na podstawie obliczeń wykonanych przez projektanta. Aby precyzyjnie odwzorować profil wymagany przez projektanta, pilot urządzenia - zainstalowany jako pierwszy elemant elastycznej, składającej się ze skręcanych elementów żerdzi, wyposażony jest w nadajnik emitujący sygnał, który pozwala na precyzyjne określenie o jego położenia. Urządzenie przeciskowe powoduje ruch postępowy i obrotowy żerdzi, skutkiem czego, dzięki odpowiedniej konstrukcji pilota możliwe jest zadawanie mu odpowiedniej trajektorii ruchu. Odczyt sygnału emitowanego przez nadajnik oprócz stałej kontroli przebiegu wiercenia dostarcza również danych niezbędnych do wykanania projektu powykonawczego wykonywanego przewiertu.

ETAP II

Po wykonaniu otworu pilotażowego demontuje sie pilota, instaluje się natomiast głowicę odpowiadającą średnicą wciąganej rurze. W przypadku rur stalowych należy je przed wciągnięciem zespawać w odcinek odpowiadający długością wykoywanemu przewiertowi. Rury HDP należy zespolić poprzez zgrzanie. W przypadku gdy średnica wciąganej rury znacznie przekracza średnicę pilota - wykonany otwór pilotażowy należy rozwiercić do niezbędnej średnicy. Jedną z metod wykonywania przewiertów sterowanych jest użycie płuczki w trakcie wykonywania otworu pilotażowego. Pozwala to na zmniejszenie tarcia w trakcie wiercenia oraz w trakcie wciągania rur. Metodę tę stosuje się przy wykonywaniu przewiertów na większe odległości oraz przy wciąganiu rur o większych średnicach. Jako płuczki używa się bentonitu, który jest preparatem rozpuszczanym w wodzie i obojętnym dla środowiska naturalnego. Płuczka podawana jest poprzez wydrążoną żerdź pod ciśnieniem wytworzonym w urządzeniu przeciskowym.

Przeciski prostoliniowe

Zdarzają się sytuacje, gdy obiekt umieszczany jest w miejscu o słabym uzbrojeniu podziemnym lub też w terenie bez zagłębień (np. przejścia pod jezdniami, torowiskami tramwajowymi itp). W takich sytuacjach najlepszym rozwiązaniem jest wykonanie przecisku horyzontalnego z jednoczesnym zaciągnięciem rury obiektowej. Rozpoczęcie przecisku polega na wykonaniu komory przeciskowej a następnie umieszczeniu w niej głowicy "kreta" wraz z rurą obiektową. Kreta należy wypoziomować w dwóch płaszczyznach, ponieważ po rozpoczęciu przecisku nie ma możliwości zmiany kierunku jego ruchu. Jest to zasadnicza różnica pomiędzy wykonywaniem przecisku sterowanego i horyzontalnego. Przy czym przecisk horyzontalny wymaga tylko jednego przebiegu, ponieważ rura obiektowa jest wciągana razem z urządzeniem przeciskowym, co znacznie skraca wykonanie przejścia.